Kopvoorn/Brasem / Soorten Vissen - FDW

Filtry (0)

Categorieën

Leverancier

Beschikbaarheid

Leverdatum bestelling

1 dage (553)

Prijs/st.

van
Tot

Nieuw

nee (553)

Statistieken van productaanbiedingen

Kopvoorn - Hij staat erom bekend dat hij met bijna alle methoden en met bijna alle soorten kunstaas kan worden gevangen. Van de natuurlijke middelen houdt hij zowel van plantaardige als van dierlijke oorsprong. Hij houdt van fruit (kersen), van maïs, erwten, tarwe, deeg of soesjes, maar ook van witte en rode wormen. Hij grijpt vaak insecten van het wateroppervlak, dus vissers vangen hem ook op sprinkhanen of vliegen. Kunstmatige insecten zijn net zo effectief - de vliegmethode is niet alleen voorbehouden aan zalmachtigen, maar kan ook worden gebruikt om andere vissen, waaronder kopvoorns, met groot succes te vangen. En omdat hij roofzuchtige instincten vertoont, wordt hij ook met spinvissen gevangen. Het beste kunstaas zijn kleine spinners en drijvende, laagduikende wobblers, die niet alleen vissen imiteren, maar ook insecten - kevers, meikevers, enz.

Net als de roofblei is de kopvoorn een riviervis. Hij leeft zowel in grote rivieren als in kleine rivieren, ook in berggebieden, en in sommige kanalen. Hij blijft bij de stroming, houdt van goed zuurstofrijk water en voedt zich voornamelijk in de oppervlaktezone. Hij is zeer wantrouwend, dus het vissen op hem moet met grote voorzichtigheid worden benaderd. Het is raadzaam zich rustig te verplaatsen en kleding te dragen die opgaat in de omgeving. Sommige vissers schrijven de kopvoorn een grote sluwheid toe. Er doen legendes de ronde dat sluwe oude kopvoorns eerst met hun staart (die op een beet lijkt) kersen van de haak slaan en ze dan pas opeten. Dit is echter waarschijnlijk slechts een hersenspinsel van de visser, hoewel we moeten toegeven dat de kopvoorn op zijn eigen manier inderdaad intelligent is. Dit blijkt uit het eerder genoemde wantrouwen, dat onlosmakelijk verbonden is met voorzichtigheid.

Een goede oplossing voor het vissen op kopvoorn is een waterbal - een grote transparante dobber, onzichtbaar voor de vis, drijvend op het oppervlak, maar gedeeltelijk gevuld met water, waarvan het gewicht het mogelijk maakt ver van de oever te werpen, waar de kopvoorn de visser niet ziet en dus rustiger is.

De gesloten maat van de kopvoorn is 25 centimeter. Er is geen gesloten seizoen voor deze vis, maar men moet er rekening mee houden dat hij in mei en juni paait (tienduizend - tweehonderdduizend eieren), en het vissen op deze vis moet in deze maanden worden beperkt. Hij doet het goed in juli, augustus en september. Buiten Nederland kan hij in heel Europa worden gevangen, behalve in het uiterste westen en noorden en in Klein-Azië. Het officiële Nederlandse record (Sjors Waterschoot vangt 59 cm kopvoorn op 19 april 2018),

Kopvoorn- Het is een riviervis, hoewel hij soms ook wordt aangetroffen in stromende reservoirs, kanalen en oxbow-meren, wordt gehouden in vijvers en vijvers in parken. Hij leeft in de wateren van Oost- en Noord-Europa, met uitzondering van delen van Scandinavië, en delen van Azië.

Hij wordt gemakkelijk verward met andere vissen - kopvoorn en blankvoorn. Dergelijke vergissingen komen vooral voor bij beginnende vissers. Een paar details helpen echter om deze vissen goed te onderscheiden. De belangrijkste verschillen tussen de ide en de kopvoorn zijn een iets minder slank lichaam, een iets holle onderrand van de anaalvin (bij de kopvoorn is deze afgerond en bol) en fijnere schubben (als kijken naar de vis niet genoeg is, kun je de schubben langs de zijlijn tellen; de ide heeft zesenvijftig tot eenenzestig, terwijl de kopvoorn er vierenveertig tot zesenveertig heeft). Er is echter één belangrijk verschil tussen de ide en de blankvoorn: de ide heeft niet de rode iris van het oog, die kenmerkend is voor de blankvoorn. Het tweede verschil is vergelijkbaar met dat van de kopvoorn: de voorn heeft grotere schubben dan de ide (het aantal schubben langs de zijlijn is veertig tot vierenveertig).

De kopvoorn lijkt niet alleen qua uiterlijk op de brasem. Deze vissen leven in een vergelijkbaar milieu, groeien tot een vergelijkbare grootte (vandaar dezelfde beschermde grootte - 25 centimeter; de beschermingsperiode voor de brasem ontbreekt ook), hun voedsel is ook vergelijkbaar, en dat geldt ook voor het kunstaas waarmee ze verleid moeten worden. De ide versmaadt, net als de kopvoorn, geen witte en rode wormen, chironomiden, pinken, deeg, brood, kikkererwten of maïs, en als het om spinkunstaas gaat - kleine spinners en wobblers. Hij voedt zich echter niet zo vaak in de oppervlaktezone als kopvoorn, vandaar dat het vissen met insecten minder populair is. Hij begint ook eerder met paaien dan kopvoorn - in april (eindigt in mei). Hij legt zijn eieren (van twintigduizend tot honderdtwintigduizend) op plaatsen met een rustiger stroming of waar het water helemaal niet stroomt (in baaien).