Filtry (0)

Categorieën

Leverancier

Beschikbaarheid

Leverdatum bestelling

1 dage (1994)

Prijs/st.

van
Tot

Nieuw

nee (1994)

Statistieken van productaanbiedingen

De snoek (Latijn: Esox lucius) komt voor in bijna heel Europa, met uitzondering van de Balkan en de zuidelijke Apennijnen, in Noord-Amerika en in Noord- en Centraal-Azië. Dit is een enorm verspreidingsgebied; geen enkele andere zoetwatervis komt in zo'n groot gebied op aarde voor. Net als de baars komt de snoek in bijna alle watertypen voor. Hij voedt zich voornamelijk met vis, soms ook met amfibieën (dit kan worden uitgebuit met een twister met twee staarten - in de vorm van een kikker). Ook kleine zoogdieren (vooral knaagdieren) en zelfs eenden en andere watervogels vallen ten prooi aan grotere exemplaren. De snoek paait in maart en april. De jongen komen uit binnen twaalf tot vijftien dagen na het leggen van de eieren door de kuit.

De snoek is beroemd van zijn extreem scherpe tanden - vandaar de spreekwoordelijke termen "toothy" of "getand". Zijn tanden zijn zo scherp dat hij gemakkelijk een lijn kan doorbijten; de beste bescherming daartegen is het gebruik van een metalen onderlijn. In meren bevindt de snoek zich vaak in zeer ondiep water. Hij staat roerloos in begroeide inhammen, zich perfect afzettend tegen de onderwatervegetatie, en wacht op zijn prooi. Zodra een verdwaalde alver in de buurt van zijn bek komt, wee hem! Als de snoek eenmaal heeft aangevallen, doet hij dat met uitdrukkelijke snelheid. De vorm van de pijl is hem gunstig gezind.
De beschermingsperiode voor snoek duurt vier maanden - van 1 januari tot 30 april. Het begin van het snoekseizoen is lang en wordt door jagers op deze vis ongeduldig afgewacht, Het beste kunstaas voor snoek zijn grote spinners en lepels, wobblers en rubbers, vooral hoeven. Sinds trollen in Nederland in sommige regio's is toegestaan, is het voor grote vis nog effectiever geworden dan spinnen. Trollers gebruiken vooral grote pluggen als aas. Net als bij baars bestaat er bij snoek een verschijnsel van kannibalisme, en daarom imiteren wobblers die bedoeld zijn om tandvissen te verleiden vaak vertegenwoordigers van deze soort. Naast de twee bovengenoemde methoden kunnen ook levend aas en dode vis met succes worden gebruikt. Een ander vermeldenswaardig kenmerk van de snoek is zijn ongelooflijke beweeglijkheid. Deze vis klemt, misschien wel het vaakst van allemaal, tijdens de trek. Dit komt door de lenigheid van zijn lichaam en zijn ongelooflijk snelle bewegingen om het anker uit zijn bek te halen. Over de kwaliteit van het snoekvlees zijn de meningen verdeeld. Sommigen vinden het erg lekker, anderen zeggen dat het te mager is. De beschermende maat van snoek is 50 centimeter. Vroeger was dat 45 centimeter, en nog eerder 40, maar het afnemende aantal vertegenwoordigers van deze soort was voor de Nederlandse hengelsportvereniging aanleiding om de voorschriften te wijzigen. Hetzelfde geldt voor de dagelijkse vangstlimiet - die was 4 vissen, toen werd hij teruggebracht tot 3, en nu is hij nog maar 1 vis. Zelfs de normen voor medailles zijn verlaagd - een bronzen medaille wordt nu toegekend voor vissen vanaf 7 kilogram, een zilveren medaille vanaf 9, en een gouden medaille vanaf 11 (vroeger was dat respectievelijk 9, 10 en 12). Snoeken worden groot, maar de grootste exemplaren zijn moeilijk te vangen. Een exemplaar van een meter lang is al een droom van veel roofvisjagers. Het Nederlanse record: op 13 oktober 2019 Siegfried Schön vangt 138 cm snoek . Het feit dat we, ondanks het verschijnen van steeds modernere apparatuur en steeds geavanceerder kunstaas, zo lang wachten op een nieuw record, bewijst hoe moeilijk het tegenwoordig is voor snoeken om grote afmetingen te bereiken.